zaterdag 15 december 2007
Delta Sports twee maten te groot: 2-9
De trainers en coaches van Delta Sports en Sporting hadden de laatste weken al aardig wat contact via de blogs gehad. En vandaag speelden we dan de tweede wedstrijd tegen elkaar. Uit werd het een nipte 3-2 nederlaag, maar we wisten dat het vandaag zwaar zou worden. Delta Sports, met 18 uit 6 geen kinderachtige score tot nu toe, stond messcherp aan de start, gewaarschuwd door die thuiswedstrijd. De eerste tien minuten konden we het nog bijbenen. Lot en Emma hadden een aanvallende rol zodat we zelf aan voetballen toekwamen. Gaby (uit de MC1, dank voor het meedoen Gaby!), Janneke en Isa hadden de taak om de sterke spitsen van Delta Sports tegen te houden. De keuze pakte na de goede start niet goed uit. Binnen een kwartier liepen de gasten uit naar 0-4. Kristien, de meer dan verdienstelijke standin voor Emma, kon er allemaal weinig aan doen en de spitsen (Aïscha en Noelia) waren dan ook van grote klasse. Niets voor niets speelt een aantal van deze dames in regionale selecties. Vlak voor de rust kwamen we een beetje in ons spel, met voorzichtige aanvalletjes, maar de Houtenaren scoorden nogmaals: 0-5. De wedstrijd was gespeeld, omdat we op alle fronten werden afgetroefd.
In de tweede helft was de spanning er van af en kwamen we beter in de wedstrijd. Delta Sports werd wel wat slordiger, maar daarmee zouden we onze MC2 tekort doen. Isa, Fatosj en Janneke kregen meer vat aan de rechterkant. Hildegard speelde op de toppen van haar kunnen en hield de goede rechtsbuiten redelijk in bedwang. Paula en Josien speelden fel en behoorlijk fysiek en kwamen daardoor goed in hun spel. Gaby herstelde achterin een hoop en dat gaf gelegenheid aan Emma en Lot om druk op de tegenstander te zetten. Mieke en Laura oogden wat flets in dit geweld, maar wisten het spel goed breed te houden. Mette, die in de eerste helft nauwelijks in het spel voorkwam, bloeide op en kwam dreigend door. Toen het 0-8 stond leidde dat tot twee goals binnen de minuut. 'Het kan nog' schalde het over het veld, maar verder liet de tegenstander ons niet komen. De 2-9 die het uiteindelijk was een verdiende stand.
We hebben na deze wedstrijd besloten dat we de hoofdklasse vaarwel zeggen en overplaatsing aan te vragen bij de KNVB. We zijn dan niet alleen al onze overwinningen kwijt, maar nu óók onze nederlagen. Lot schuift door naar de MB1 die spelers tekort komt. We hoeven in de eerste klasse dan niet meer zo op onze tenen te lopen, zoals in de laatste wedstrijden. Wat mij betreft pakt Delta Sports na een spannende strijd met RKDES en Kadoelen de titel. Een zeer gedreven en serieus team, maar sportief en sterk. Dinsdag trainen we nog een keer en gaan dan even met rust. Op 12 januari spelen we tegen JSV MC1 voor de beker. Een team dat in de MB-competitie meedraait dus een fikse opgave.
maandag 10 december 2007
Afgelast, en dan?
door Hugo
Vrijdagavond blijkt dat de KNVB alle wedstrijden heeft afgelast. Ook onze wedstrijd op kunstgras tegen Kolping Boys. Wat te doen? De MB en MC teams hebben op zaterdagmiddag het C-veld tot beschikking. Omdat de Mb2 en de Mc1 daarvan geen gebruik maken wordt afgesproken een gezamenlijke Mb1/Mc2 training en oefenpot te houden.
Tijdens een grijze maar lekker droge zaterdagmiddag zorgt Rob Sick eerst een gedegen opwarming. Daarna volgde een goede oefening om openingen vanaf rechts te maken.
Het oefenpotje onder leiding van Nanne Nauta tegen de MB1 was wat rommelig, ook vanwege de nogal rare verhouding van 6 tegen 10. Opvallend was het goede spel aan de linkerkant, vooral in de tweede helft, waardoor Laura (zij weer!) twee maal kon scoren. Maar ook Josien wist het net te vinden. Wat de coach in ieder geval kon waarderen was de hoge opkomstpercentage en de flinke inzet. En Isabel als noodgedwongen (hamstringblessure?) reserve van de reserve-doelvrouw was ook een kleine verrassing.
zaterdag 1 december 2007
Wind en fysieke tegenstander beuken MC2 weg
Na de eerste overwinning van vorige week wachtte een zware klus: uit tegen Kadoelen. Samen met Delta Sports en RKDES nog zonder puntverlies. De tocht naar Amsterdam-Noord viel niet mee. Hugo en Stefan wisten de aangekondigde file nog mooi te omzeilen via de wisselstrook, maar Marjolein en Mehmet hadden minder geluk. Uiteindelijk kwamen we wel op tijd, maar de voorbereiding was daarom ook wat chaotisch. Het is ook jammer dat we daar nog steeds niet serieuzer werk van maken, door bijvoorbeeld rondootjes te doen en/of gezamenlijk in te lopen. Het staat allemaal wat beter en versterkt het teamgevoel. Nu was het begin daarom nog steeds rommelig en waar ik al bang voor was: de bal lag binnen de minuut achter Emma. Gelukkig was dit geen definitieve dreun: uit de eerste tegenaanval liep Laura goed door op de bal die door de meewind meer vaart kreeg dan iedereen dacht en rondde vervolgens keurig af: 1-1.
We kregen dus een herkansing, maar nog geen drie minuten later werd de voorhoede van Kadoelen weer te veel ruimte geboden. Celina en Emma S. probeerden de sterke spits nog af te stoppen, maar die toonde direct haar klasse door goed af te ronden: 2-1. Daarop besloot de trainer aan de andere kant te gaan coachen (hopelijk SIRE-proof) om te zorgen dat er strakker gedekt werd. Celina moest nog groeien in haar rol als voorstopper en ook de backs Isabel en Hildegard hadden de aanwijzingen nog even nodig. Later werd dat beter en Celina speelde vooral in de tweede helft een puike partij. Haar tegenstandster was echt een grootse speelster; fysiek sterk, technisch begaafd, goed het overzicht bewarend en een prima schot. En die maakte dus het verschil, zeker omdat er nog een paar andere speelsters ook erg goed waren. Desondanks maakte Celina het die spits erg lastig en als je dan weet dat Celina dit seizoen net is begonnen en pas 10 wedstrijden competitie heeft gespeeld verdient ze een groot compliment.
De eerste helft stonden we verder onder druk, maar door de forse meewind kregen we ook een paar counterkansen. Laura was een paar keer dicht bij een treffer, maar het zat er niet in. Achterin stond het goed. Emma Z. speelde een uitstekende wedstrijd en deed alles goed. Daardoor konden we met 2-1 de rust in. Niet hopeloos, maar wel in het besef dat we in de tweede helft de wind fors tegen kregen. Maar niet alleen de wind beukt fors, ook de tegenstander. Zonder dat het gemeen was, schoffelden de dames uit de hoofdstad onze frêle raspaardjes (Laura, Mette, Mieke, Josien) geregeld tegen de grond. Die kwamen daardoor niet aan het combinatievoetbal toe dat ik wekelijks op de training zie. De scheidsrechter liet het toe, waardoor we ook als team steeds minder aan goed voetbal toekwamen. Daar moeten we nog beter mee leren omgaan.
Kadoelen liep daardoor vlotjes uit naar 4-1. De 5-1 had eigenlijk niet geteld moeten worden. Emma S., die steeds beter en vooral stabieler begint te keepen, keerde knap een schot, maar daarbij knakte wel haar pols. Terwijl zij kermend naar de grond ging, ging het spel gewoon door en werd het 5-1. Emma kon na een uitgebreide onderbrekingh niet door en Janneke nam het over, omdat vaste stand in Kristien er niet was. Vanaf dat moment kwamen we wat meer onder de druk uit. Hildegard slaagde erin op links het laatste kwartier haar snelle tegenstander in bedwang te krijgen en aan het eind moest zíj een paar keer achter haar aan. Goed gedaan. Rechts lukte dat afwisselend Paula en Fatosj ook steeds beter. Isa voelde zich eigenlijk wel thuis in het fysieke duel en ging er een paar keer met succes vol doch fair in. Lot kreeg op het laatst meer ruimte en probeerde haar maatje Mette een paar keer te bereiken, maar de scherpte ontbrak even. Niet raar als je weet dat ze de ochtend samen met Emma Z al met de MB1 hadden meegedaan (en tegen een MA-team hadden gespeeld). Het was even op met de energie. Kadoelen had dat nog wel en schoot de 6-1 achter Janneke, die nog een paar keer goed wist in te grijpen en erger te voorkomen.
De 6-1 was een terechte uitslag. En toch hebben jullie weer gewoon goed meegespeeld en hebben we een leuke, iets te harde maar beslist sportieve wedstrijd gezien. We moeten ons wat minder laten inpakken door stevige duels en toch ook scherper aan een wedstrijd beginnen. Tegen TABA thuis was dat funest en hadden we uiteindelijk niet hoeven verliezen. Nu hadden we een tegenstander die al met al gewoon sterker was. Volgende week weer een kans.
We kregen dus een herkansing, maar nog geen drie minuten later werd de voorhoede van Kadoelen weer te veel ruimte geboden. Celina en Emma S. probeerden de sterke spits nog af te stoppen, maar die toonde direct haar klasse door goed af te ronden: 2-1. Daarop besloot de trainer aan de andere kant te gaan coachen (hopelijk SIRE-proof) om te zorgen dat er strakker gedekt werd. Celina moest nog groeien in haar rol als voorstopper en ook de backs Isabel en Hildegard hadden de aanwijzingen nog even nodig. Later werd dat beter en Celina speelde vooral in de tweede helft een puike partij. Haar tegenstandster was echt een grootse speelster; fysiek sterk, technisch begaafd, goed het overzicht bewarend en een prima schot. En die maakte dus het verschil, zeker omdat er nog een paar andere speelsters ook erg goed waren. Desondanks maakte Celina het die spits erg lastig en als je dan weet dat Celina dit seizoen net is begonnen en pas 10 wedstrijden competitie heeft gespeeld verdient ze een groot compliment.
De eerste helft stonden we verder onder druk, maar door de forse meewind kregen we ook een paar counterkansen. Laura was een paar keer dicht bij een treffer, maar het zat er niet in. Achterin stond het goed. Emma Z. speelde een uitstekende wedstrijd en deed alles goed. Daardoor konden we met 2-1 de rust in. Niet hopeloos, maar wel in het besef dat we in de tweede helft de wind fors tegen kregen. Maar niet alleen de wind beukt fors, ook de tegenstander. Zonder dat het gemeen was, schoffelden de dames uit de hoofdstad onze frêle raspaardjes (Laura, Mette, Mieke, Josien) geregeld tegen de grond. Die kwamen daardoor niet aan het combinatievoetbal toe dat ik wekelijks op de training zie. De scheidsrechter liet het toe, waardoor we ook als team steeds minder aan goed voetbal toekwamen. Daar moeten we nog beter mee leren omgaan.
Kadoelen liep daardoor vlotjes uit naar 4-1. De 5-1 had eigenlijk niet geteld moeten worden. Emma S., die steeds beter en vooral stabieler begint te keepen, keerde knap een schot, maar daarbij knakte wel haar pols. Terwijl zij kermend naar de grond ging, ging het spel gewoon door en werd het 5-1. Emma kon na een uitgebreide onderbrekingh niet door en Janneke nam het over, omdat vaste stand in Kristien er niet was. Vanaf dat moment kwamen we wat meer onder de druk uit. Hildegard slaagde erin op links het laatste kwartier haar snelle tegenstander in bedwang te krijgen en aan het eind moest zíj een paar keer achter haar aan. Goed gedaan. Rechts lukte dat afwisselend Paula en Fatosj ook steeds beter. Isa voelde zich eigenlijk wel thuis in het fysieke duel en ging er een paar keer met succes vol doch fair in. Lot kreeg op het laatst meer ruimte en probeerde haar maatje Mette een paar keer te bereiken, maar de scherpte ontbrak even. Niet raar als je weet dat ze de ochtend samen met Emma Z al met de MB1 hadden meegedaan (en tegen een MA-team hadden gespeeld). Het was even op met de energie. Kadoelen had dat nog wel en schoot de 6-1 achter Janneke, die nog een paar keer goed wist in te grijpen en erger te voorkomen.
De 6-1 was een terechte uitslag. En toch hebben jullie weer gewoon goed meegespeeld en hebben we een leuke, iets te harde maar beslist sportieve wedstrijd gezien. We moeten ons wat minder laten inpakken door stevige duels en toch ook scherper aan een wedstrijd beginnen. Tegen TABA thuis was dat funest en hadden we uiteindelijk niet hoeven verliezen. Nu hadden we een tegenstander die al met al gewoon sterker was. Volgende week weer een kans.
zondag 25 november 2007
De winnende coach spreekt (en heeft....)
Vandaag stond de uitwedstrijd tegen Kolping Boys op het programma. Alkmaar dus, de verst verwijderde tegenstander in deze competitie. Vooraf waren de verwachtingen van de coach niet al te hoog gespannen. De tegenstander had, vooraf aan de wedstrijd, weliswaar even veel punten als wij (namelijk 0), maar wij misten drie speelsters en Mieke was bovendien de dag tevoren nog ziek. Gelukkig wilde Saba uit de D3 wel invallen, zodat we uiteindelijk met z’n twaalven waren. De eerste tien minuten was het moeilijk. De tegenstander drukte Sporting steeds achteruit en was volop aanwezig in ons strafschopgebied. Het leverde uiteindelijk een goede kans op voor de Kolping Boys-girls, maar Isabelle kon met een uiterste krachtinspanning de bal nog net voor de voeten van haar tegenstandster wegschieten (vlak naast!). Hierna trok Sporting het initiatief naar zich toe. Bij een uitbraak kwam Laura alleen de keepster te staan. Die gleed uit waarna Laura de score makkelijk (maar mooi)kon openen. Het leek een mokerslag te zijn voor het jeugdige KB. Na een prachtige aanval kreeg Janneke een dot van een kans, maar haar gesplaatste schot verdween net over de kruising. Vrij snel hierna kon Laura toch, door de benen van de keeper, de 0-2 aantekenen.
Na de rust bleek de koude tegenwind een factor van belang. Weer drukte de tegenstander onze meiden terug op eigen helft en halverwege de tweede helft konden zij tijdens een rommelige fase tegenscoren (1-2). De mouwen werden nog eens opgestroopt. Tijdens een uitbraak over links slalomde Laura langs haar directe tegenstander en knalde de bal over de keeper in de verre hoek (1-3, officieuze hattrick!). De tegenstanders drongen nog wel aan, maar goed keeperswerk (uitstekend Emma S.) en een zeer oplettende Emma Z. die de bal vlak voor de doellijn nog kon wegschieten, voorkwamen erger. De laatste tien minuten kwam Sporting niet echt meer in gevaar en konden onze meiden steeds vaker zelf het spel gaan maken op de helft van de tegenstander. De overwinning zat al in de zak. De eerste drie punten konden mee terug naar Utrecht. Prima gespeeld, meiden (en dank aan Saba die dit niveau dus makkelijk aankan).
zaterdag 24 november 2007
Eerste overwinning in Hoofdklasse: 1-3!
De reis was ver (Alkmaar), de wind hard en koud en het team niet volledig (geen Lot, Hildegard en Josien). Maar de punten waren voor ons na de wedstrijd tegen Kolping Boys. Drie goals van Laura zorgden mede voor de 1-3 (rust 0-2). Klasse meiden. Hopelijk is nu de ban gebroken en kunnen we 'los' gaan. En nu niet weer een tegenstander die na een nederlaag tegen ons zich terugtrekt, graag!
Hugo schrijft nog een uitgebreider verslag.
De andere uitslagen (met dank aan onze speurders van Delta Sports):
RKDES - OSV 5-0
CSW - Buitenveldert 1-1
Kadoelen - Purmerend 1-4
OFC - PSCK 0-0
Delta Sports - TABA 10-0!!
Hugo schrijft nog een uitgebreider verslag.
De andere uitslagen (met dank aan onze speurders van Delta Sports):
RKDES - OSV 5-0
CSW - Buitenveldert 1-1
Kadoelen - Purmerend 1-4
OFC - PSCK 0-0
Delta Sports - TABA 10-0!!
zaterdag 17 november 2007
Weer iets te weinig: 4-1 in Purmerend
Vandaag lukte het weer niet helemaal tegen Purmerend MC1. Na een matige eerste helft stonden we met 3-0 achter. In de tweede helft herstelden we ons en werd het uiteindelijk 4-1. De (fraaie) goal was van Laura.
De uitslagen van vandaag(met dank aan onze collega's uit Houten)
Buitenveldert - CSW 3-3
Kadoelen - TABA 4-0
Kolping Boys - OSV 1-2
Purmerend - Sporting 4-1
RKDES - OFC 2-1
PSCK - Delta Sports 1-5
De uitslagen van vandaag(met dank aan onze collega's uit Houten)
Buitenveldert - CSW 3-3
Kadoelen - TABA 4-0
Kolping Boys - OSV 1-2
Purmerend - Sporting 4-1
RKDES - OFC 2-1
PSCK - Delta Sports 1-5
maandag 12 november 2007
Weer een nipte nederlaag op kunstgras: 1-3
De discussie over kunstgras en voetbal zal nog wel even voortduren, maar omdat er wat geschoven was in het programma mochten we aantreden op het nieuwe kunstgrasveld. En daarmee waren we een van de weinige teams die kon spelen. Leven het kunstgras, zeker als we het in de volle breedte mogen gebruiken. RKDES MC1 was de tegenstander en die waren met twee weken terug nog met een klinkende 7-0 te sterk geweest voor onze MC1. Deze keer hadden ze het moeilijker tegen de MC2 getuige de impressie van Hugo:
"Die meiden van RKDES zijn gewoon goed georganiseerd. Allemaal dezelfde trainingspakken, trainingstassen, georganiseerde warming-up. Je kent het wel. Als je weet dat een aantal speelsters in de gewestelijke selectie speelt weet je dat je geen misselijke tegenstander hebt. In de wedstrijd bleek dat we best met hen meekonden, althans in de eerste helft. Ze hebben een fantastische linksbuiten. Die onze Celina (rechtsachter) in het begin een paar keer flink verraste met haar snelheid en techniek. Halverwege de eerste helft kreeg Celina daar wel vat op (knap), door dichter erop te gaan dekken. Door een fout achterin konden ze toch de eerste goal maken. Vrij snel hierna kon Janneke in twee keer de bal over de doellijn drukken (frommelgoal, keeper liet de bal ook een keer los). Toch gingen we met een 1-2 achterstand rusten. Mooie goal van RKDES. Mieke kreeg vanaf links nog een mooie kans maar schoot recht op de keeper. In de tweede helft bleef het lang 1-2, maar kon Sporting nimmer meer echte druk zetten. Die linksbuiten van RKDES kon nog een keer via de korte hoek het net vinden. Kortom, de eerste helft was prima, de tweede helft was het toch weer voornamelijk tegenhouden".
Toch hoeven we ons nog steeds niet te schamen voor onze aanwezigheid in de hoofdklasse A. Als eerstejaars C-junioren doen we al heel aardig mee, ook al staat 0 uit 4 zo sneu. We gaan steeds beter spelen en vast nog wel punten pakken.
woensdag 7 november 2007
Goede berichten
Gisteren werd er goed getraind door de meiden. We hebben door dat we de anderhalf uur, die we per week hebben, week hard nodig is. Om vooruit te gaan en mee te kunnen komen in de Hoofdklasse. De meeste andere teams trainen twee maal per week dus we moeten het van de kwaliteit hebben. Wat dat betreft was deze trainer zeer tevreden; het oefenen in kaatsen, combineren, rondspelen, overzicht houden en balcontrole kwam tijdens het partijtje al regelmatig terug. Nu nog zaterdag tegen het sterke RKDES deze lijn doortrekken. Die wedstrijd wordt op het hoofd- annex grasveld gespeeld. Dus over de hele lengte en breedte. Het is dus deze keer gelukt om het zo te plannen dat we de ruimte krijgen. Veel succes alvast.
En tot slot: vandaag bleek dat we een herkansing in de beker krijgen. Vraag niet waarom, maar we moeten op een nog onbekende datum tegen JSV Nieuwegein MC1. Die spelen inmiddels Tweede Klasse en dat zou mogelijkheden moeten bieden. Maar in bekervoetbal weet je het nooit...
zaterdag 3 november 2007
MC2 mist geluk in de afronding: 0-3
Vandaag was de doorstart in de Hoofdklasse A. We speelden tegen een bekende: TABA uit Amsterdam. Uit verloren we terecht maar geflatteerd met 7-2 en vandaag moest het dan gebeuren. De opstelling was wat gewijzigd door Hugo. Lot zou vanuit de verdediging spelen, Fatosj begon voorin, Mieke was midmid en Emma Z en Janneke speelden op de zijkanten. Daarmee zouden we wat meer rust en overleg moeten krijgen. Alleen: na 35 seconden stonden we al met 0-1 achter en liepen we eigenlijk achter de feiten aan. TABA maakte snel daarna de 0-2 en pas toen begonnen we beter te spelen. Een dozijn halve en hele kansen en schoten uit de tweede lijn volgden, maar het mocht nog niet baten. Mette schoot uit een moeilijke hoek nog op de paal en in de rebound lukte het ook niet. Grappig was dat Mette ongeveer een halve meter kleiner was dan hun spits, maar dat de Amsterdamse meiden elkaar scherp hielden dat ze 'die kleine' niet vrij mochten laten staan.
In de tweede helft een nog sterker MC2, dat met de afwakkerende wind mee speelde. We brachten een aantal keren Lot, Mette en Emma Z in schietpositie, maar die hadden het vizier niet op scherp en ook gewoon pech. Mieke en Laura hielden goed de vleugels aan, waardoor de -niet al te veel aanwezige- breedte van het veld goed werd benut. Een paar keer zag de scheids/reporter combinaties over vijf, zes schijven die nog veel beloven. Er had een punt ingezeten en misschien wel meer, maar het zat er niet in vandaag. We zullen nog wel meer van dit soort fysiek sterke tegenstanders krijgen. We moeten daar iets anders tegenover zetten: combinatievoetbal en de schoten uit de tweede lijn. Vandaag ontbrak het helaas een beetje aan de rust daarvoor, maar we zullen in de komende trainingen daar aandacht aan besteden.
Duidelijk is dat de Hoofdklasse A geen makkie is. RK DES won met 4-2 van Buitenveldert MC2, Delta Sports in de laatste minuut met 1-0 van OFC en CSW met 5-0 van Kolping Boys. We zullen niet voor de prijzen gaan maar gaan gewoon bewijzen dat we hier echt wel iets te zoeken hebben.
In de tweede helft een nog sterker MC2, dat met de afwakkerende wind mee speelde. We brachten een aantal keren Lot, Mette en Emma Z in schietpositie, maar die hadden het vizier niet op scherp en ook gewoon pech. Mieke en Laura hielden goed de vleugels aan, waardoor de -niet al te veel aanwezige- breedte van het veld goed werd benut. Een paar keer zag de scheids/reporter combinaties over vijf, zes schijven die nog veel beloven. Er had een punt ingezeten en misschien wel meer, maar het zat er niet in vandaag. We zullen nog wel meer van dit soort fysiek sterke tegenstanders krijgen. We moeten daar iets anders tegenover zetten: combinatievoetbal en de schoten uit de tweede lijn. Vandaag ontbrak het helaas een beetje aan de rust daarvoor, maar we zullen in de komende trainingen daar aandacht aan besteden.
Duidelijk is dat de Hoofdklasse A geen makkie is. RK DES won met 4-2 van Buitenveldert MC2, Delta Sports in de laatste minuut met 1-0 van OFC en CSW met 5-0 van Kolping Boys. We zullen niet voor de prijzen gaan maar gaan gewoon bewijzen dat we hier echt wel iets te zoeken hebben.
woensdag 31 oktober 2007
Die goede ouwe tijd
Het is nog maar/al een jaar geleden bijna dat de kern van de huidige MC2 (toen nog MD1) een sleutelwedstrijd won van Woudenberg en een week daarna herfstkampioen werd. Berthon maakte er een mooie rapportage van. Leuk om nog eens terug te kijken. Wat verandert er toch een boel in een jaar.
We gaan ervoor
De commentaren op het vorige blogje geven het al aan: het was een hektisch dagje gisteren. De gehele poule van onze MC2 werd overhoop gehaald. Wat Delta Sports al weken aankondigde: er komt een hoofdklasse. Zowel onze MC1 als wij waren daar niet ingedeeld. Sterker nog, terwijl teams als TABA, CSW, uiteraard Delta Sports en RK DES bij elkaar bleven werden we in de 2e klasse ingedeeld. Bij ploegen die echt te zwak voor ons zouden zijn. De wedstrijdleiding heeft ons vervolgens maar in de hoofdklasse laten plaatsen. Op papier spelen we tegen de beste meisjesteams van Utrecht en Noord Holland, voor zover ze in de meisjescompetitie spelen. Poe, dat zal niet meevallen.
We gaan ervoor! We zijn dan wel met allemaal eerstejaars C-tjes maar er zit genoeg kwaliteit in de ploeg. Wel er zal wel iets bij moeten, zoals feller en strakker trainen en (nog) beter combineren en posities houden. Ook de trainer en coach zullen dus een stapje extra moeten zetten. We blijven de MC2, al speelt de MC1 in de 1e klasse. Wat maakt het uit. Als je op het plaatje klikt zie tegen wie we allemaal gaan spelen. We zullen de regio goed leren kennen!
zaterdag 27 oktober 2007
Een sneue competitie
Hwt wil maar niet echt vlotten met onze competitie (zie de actuele satdn hierboven). Vandaag waren onze meiden weer vrij en konden Janneke, Mieke en Kristien meedoen met de MC1. Het hielp niet echt: er werd met 7-0 verloren van het sterke RKDES. Maar het blijft een raar geheel. Roda'23 heeft al zeven wedstrijden gespeeld en onze meiden pas drie officiële wedstrijden. Delta Sports wil eigenlijk uit deze groep en ook onze eigen MC1 heeft aangegeven liever naar de tweede klasse te willen. Dat blijft dus romnmelen. Wat mij betreft maken we zo snel mogelijk, of ander na de na de winterstop een nieuwe poule met zes of zeven ploegen die graag willen spelen en een beetje aan elkaar gewaagd zijn. Of we dan MC1 of MC2 zijn: dat maakt ook niet uit.
vrijdag 26 oktober 2007
Dames FC Utrecht mogen op foto met MC2
maandag 22 oktober 2007
Buitenkansje
Een leuk berichtje bereikte ons vandaag:
Geachte heer / mevrouw,
>
>Donderdag 25 oktober a.s. spelen de dames van FC Utrecht op
>sportcomplex Zoudenbalch tegen het team van Willem II.
>
>In verband met de herfstvakantie leek het ons leuk om jullie meisjes
>teams uit te nodigen voor deze wedstrijd. De toegang is gratis.
>Daarbij is er de mogelijkheid voor de teams om na de wedstrijd met
>de dames van FC Utrecht op de foto te gaan. Dit geldt alleen voor
>uitgenodigde teams. Daarom zouden we graag van u vernemen of
>hiervoor interesse is. Dit zouden wij graag van u vernemen voor
>donderdag a.s.
etc.
>Met vriendelijke groeten,
>FC Utrecht B.V.
>
Een mooie kans om jullie voorlopers te zien spelen. De vorige wedstrijd werd 0-5 voor 'onze' FC, dus het zou wel eens een mooie avond kunnen worden.
zondag 14 oktober 2007
zaterdag 13 oktober 2007
MC2 wint overtuigend in rommelige wedstrijd: 7-2
Het leek ook te mooi om waar te zijn: een heel ruim nieuw C-veld. Tegen Buitenveldert hadden we nog de hele lengte; nu speelden we in de breedte 'plus' van een heel veld. Te klein voor de meiden en daardoor was het een beetje rommelig. Roda'23 MC1 was de tegenstander en had van de MC1 gewonnen. Toch zou het gezien de andere uitslagen 'te doen' moeten zijn. Na een snelle 0-1 tilden de dames de stand vlot naar 4-1. Bij vlagen was het spel prima; de breedte van het veld, voor zover aanwezig, werd goed benut. Toch werd het spel slordiger naarmate de rust dichterbij kwam. Er werd soms nog te paniekerig gespeeld; een bal even rustig breed leggen en een combinatie opzetten is dan beter dan een lel naar voren. De afstand tussen verdediging en aanval blijft ook nog te groot, waardoor de middenvelders komen te zwemmen. Dat was vandaag allemaal niet funest, want de tegenstander was gewoon minder en met de individuele klasse van enkele speelsters maakt dan het verschil. Via een paar fraaie goals (ook één van de sympathieke tegenstander uit Amstelveen) werd het uiteindelijk 7-2. Daar viel niks op af te dingen en op met name de linkerflank zag het technisch duo (coach/trainer) soms mooie driehoekjes ontstaan tussen de aanvallers. Er zitten nog genoeg mogelijkheden in de ploeg.
zaterdag 6 oktober 2007
MC2 stunt inderdaad tegen Delta Sports MC1...
...maar verliest wel
In de poll had 41% een stunt voorspeld en die werd het inderdaad. Het sterke Delta Sports MC1 kreeg meer weerstand dan op basis van de cijfers vooraf verwacht kon worden. Maar dat een nederlaag een goed gevoel kan geven bleek vandaag maar weer eens. Na een 2-2 ruststand won Delta Sports MC1 met 3-2 en dat was terecht volgens coach Hugo. Maar de goede lijn van de afgelopen weken werd vooral in de eerste helft doorgetrokken. Een flitsgoal van Emma in de eerste minuut kondigde het nodige aan, maar toch trok de tegenstander de stand naar 2-1. Dezelfde Emma scoorde voor de rust weer en met 2-2 kon het alle kanten op. De tweede helft stonden onze meiden met de rug tegen de muur, maar bezweken niet (echt). Het team dat bij de jongens gaat spelen of in de MB-competitie om meer weerstand te krijgen, scoorde nog wel en won dus uiteindelijk. Maar voor ons is het een opsteker. De trainer ziet wekelijks verbeteringen op de training die in het veld nog verder terug zullen komen. Waarschijnlijk tellen straks de twee laatste wedstrijden niet en hoeven we de competitie niemand (meer) te vrezen.
Vanaf nu trainen we vanaf 19.00 uur en hebben wekelijks een kleine 90 minuten om verder aan ons spel te gaan werken.
Lees hier wat de tegenstander er van vond. We lezen elkaars blogs en reacties, maar zijn het ook aardig eens over hoe het is gegaan.
In de poll had 41% een stunt voorspeld en die werd het inderdaad. Het sterke Delta Sports MC1 kreeg meer weerstand dan op basis van de cijfers vooraf verwacht kon worden. Maar dat een nederlaag een goed gevoel kan geven bleek vandaag maar weer eens. Na een 2-2 ruststand won Delta Sports MC1 met 3-2 en dat was terecht volgens coach Hugo. Maar de goede lijn van de afgelopen weken werd vooral in de eerste helft doorgetrokken. Een flitsgoal van Emma in de eerste minuut kondigde het nodige aan, maar toch trok de tegenstander de stand naar 2-1. Dezelfde Emma scoorde voor de rust weer en met 2-2 kon het alle kanten op. De tweede helft stonden onze meiden met de rug tegen de muur, maar bezweken niet (echt). Het team dat bij de jongens gaat spelen of in de MB-competitie om meer weerstand te krijgen, scoorde nog wel en won dus uiteindelijk. Maar voor ons is het een opsteker. De trainer ziet wekelijks verbeteringen op de training die in het veld nog verder terug zullen komen. Waarschijnlijk tellen straks de twee laatste wedstrijden niet en hoeven we de competitie niemand (meer) te vrezen.
Vanaf nu trainen we vanaf 19.00 uur en hebben wekelijks een kleine 90 minuten om verder aan ons spel te gaan werken.
Lees hier wat de tegenstander er van vond. We lezen elkaars blogs en reacties, maar zijn het ook aardig eens over hoe het is gegaan.
zaterdag 29 september 2007
MC2 te sterk voor Buitenveldert: 8-1
We waren gewaarschuwd: zaterdag zou het gaan regenen. Uiteindelijk werd dat in de tweede helft ook echt zo en waren de parapluies nodig, maar toen was de doelpuntenregen voor Sporting'70 al gevallen. De 6-1 ruststand (4x Mette, 1x Lot en 1x van Celina, die al jaren lijkt te spelen, maar toch pas drie weken 'echt' voetbalt) was wellicht wat geflatteerd maar gaf genoeg aanleiding voor een ontspannen tweede helft. Daarin werden de dubbele cijfers uiteindelijk niet gehaald, maar wel een dozijn kansen gecreeerd. En bij vlagen prima gespeeld. Dat onze meiden graag combineren wisten we al en soms voerden ze dat iets te veel door. Aan de andere kant werd er regelmatig vanaf de 16 meter lijn geschoten en stond de keeper van Buitenveldert goed te spelen. De 8-1 kwam in de laatste vijf minuten van de tweede helft tot stond, waarbij de mooi uitgespeelde aanval die Josien met een droog schot afrondde een hoogtepunt was. Mette maakte haar kwintet nog vol en toen vond Nanne het welletjes (en wij ook)
Na de nederlaag van vorige week was dit een mooie opsteker, al was de tegenstander wel van een mindere orde. De meiden waren in elk geval feller dan vorige week met Janneke in haar vertrouwde rol als stofzuiger. Emma Stoop keepte prima ook al door actief mee te verdedigen. Hildegard had een goed debuut en lijkt snel haar ritme te pakken. Isa, Paula en Josien waren zekerheidjes aan de rechterkant. Laura, Celina en Mieke vormden in de tweede helft een goede linkervleugel waar veel gevaar van kwam. Fatosj moet nog wat ritme krijgen, maar bleef goed bij 'haar' tegenstander. Kristien speelde een uitstekende wedstrijd; was rustig in balbezit en vulde goed de gaten op tussen verdediging en middenveld. Emma Zaal en Lot vormden een sterk middenduo, maar waren wat ongelukkig in de afronding. Mette kwam vandaag los als goalgetter en daar zal het dit seizoen niet bij blijven. Volgende week Delta Sports MC1 en dat is wel andere koek. De MC1 heeft met 1-0 en 8-0 van ze verloren, dus van onderschatting zal geen sprake zijn. Maar met de inzet die er vandaag was en het combinatievoetbal dat de ploeg steeds meer onder de knie krijgt hoeven we ook niet met geknepen billen naar Houten af te reizen.
vrijdag 28 september 2007
KNVB voetbaldag: wie doet er mee (uit de MC2)
dinsdag 25 september 2007
Om naar toe te werken..
maandag 24 september 2007
Leerzame start competitie: 7-2 verlies bij TABA
Na een redelijk succesvolle bekercampagne, waarin de tweede ronde op doelsaldo net niet werd gehaald, begon vandaag het echte werk. De eerste competitiewedstrijd in Amsterdam tegen TABA. Een beschaafde club, in de buurt van het beroemde Betondorp , waar ooit Johan Cruyff zijn eerste stappen zetten. Onze meiden zetten hún eerste stappen op een aardig grasveld, maar moesten toch ruim een half uur wachten voordat we echt konden beginnen. De wedstrijden ervoor waren uitgelopen en dat betekende vertraging voor alle teams daarna. Mooie gelegenheid voor een extra bakkie koffie met de supporters en om een elftalfoto te maken.
Deze competitie oogt loodzwaar. We moeten tegen allemaal MC1-teams waarvan de meeste onbekend zijn en in plaatsen als Hillegom, Hoofddorp, Wilnis, Kudelstaart!, Haarlem en Amsterdam zitten. In de regio Amsterdam wordt nog meer gevoetbald door meisjes dus is het aardig om te zien wat deze groep kan. Elke week JSV, De Meern of Brederodes wordt ook saai, al betekenen de uitwedstrijden lange dagen. De tegenstander speelde dit jaar weer in de MC-competitie, terwijl het jaar daarvoor ze in de MB-competitie meedraaiden. Ze waren inderdaad een stukje groter en steviger dan Sporting'70. Maar op techniek en inzicht zouden we een eind moeten komen. En dat gebeurde in de eerste helft eigenlijk ook. De onwennigheid straalt nog van het team af; aan elkaar, maar ook aan het grote veld en de extra regels. De verdediging, onder leiding van de uitstekend spelende Janneke, had het zwaar en moet nog leren om de buitenspelval te gebruiken en bij balbezit op te schuiven. Nu werd het veld daardoor te lang en moesten de middenvelders te veel meters maken om de spitsen te bereiken. Ook werden de vleugels nog onvoldoende bereikt, terwijl Mieke en Josien het veld wel breed hielden. Gelukkig ging het in de loop van de wedstrijd al beter. De rust werd na 25 minuten bereikt met een overbrugbare 1-0 achterstand. Wel nog vriendelijk aan de goedleidende scheidsrechter uitgelegd dat MC-speelsters net als de jongens 35 minuten spelen en dat we geen sluitpost wilden zijn op een slechte planning. De tweede helft duurde daarna gelukkig inderdaad 35 minuten.
De tweede helft liep TABA uit naar 7-2, maar gek genoeg ging er een aantal dingen al beter dan in het begin. De coach van de tegenpartij was ook opgevallen dat er soms al erg goed werd gecombineerd en de meeste spelers al een behoorlijke techniek hebben. Ook was de slapte van de eerste helft er gelukkig uit. Wat deed TABA dan beter? Ze waren gewoon feller, sterker en vulden de opengevallen ruimtes (zie boven) beter op. Daardoor kwamen ze net even voor onze speelsters bij de bal. We spelen nog te lief en te afwachtend. Op zo'n klein veld -zoals in de afgelopen jaren- kun je daarmee wegkomen, maar hier wordt je overlopen. Je mag best je lichaam in de strijd gooien. Als we de bal sneller laten rondgaan, beter vrijlopen en wat feller zijn in de duels, dan kunnen we dit soort tegenstanders binnenkort gewoon goed partij bieden.
Maar dan nog; toen Lot met een prachtig schot 3-1 had gescoord en binnen de minuut Mette de 3-2 op haar voet had -maar net miste-, had de wedstrijd nog kunnen kantelen. TABA was wat effectiever en scoorde vlot de 4-1 en 5-1. Toen was de wedstrijd gespeeld. Ook de tweede treffer kwam op naam van Lot en er waren nog flink wat halve kansen die de score nog wat dragelijker hadden kunnen maken. Wel knap dat schot van Mette dat beide palen raakte trouwens!
We gaan dinsdag lekker trainen; wat spelsituaties bespeken en oefenen en verder werken aan conditie en techniek. Het zal niet de laatste nederlaag zijn, maar het was er een met perspectief. En de sfeer is hartstikke goed; jullie zijn een leuke club meiden.
Abonneren op:
Posts (Atom)