Leerzame start competitie: 7-2 verlies bij TABA

Na een redelijk succesvolle bekercampagne, waarin de tweede ronde op doelsaldo net niet werd gehaald, begon vandaag het echte werk. De eerste competitiewedstrijd in Amsterdam tegen TABA. Een beschaafde club, in de buurt van het beroemde Betondorp , waar ooit Johan Cruyff zijn eerste stappen zetten. Onze meiden zetten hún eerste stappen op een aardig grasveld, maar moesten toch ruim een half uur wachten voordat we echt konden beginnen. De wedstrijden ervoor waren uitgelopen en dat betekende vertraging voor alle teams daarna. Mooie gelegenheid voor een extra bakkie koffie met de supporters en om een elftalfoto te maken.

Deze competitie oogt loodzwaar. We moeten tegen allemaal MC1-teams waarvan de meeste onbekend zijn en in plaatsen als Hillegom, Hoofddorp, Wilnis, Kudelstaart!, Haarlem en Amsterdam zitten. In de regio Amsterdam wordt nog meer gevoetbald door meisjes dus is het aardig om te zien wat deze groep kan. Elke week JSV, De Meern of Brederodes wordt ook saai, al betekenen de uitwedstrijden lange dagen. De tegenstander speelde dit jaar weer in de MC-competitie, terwijl het jaar daarvoor ze in de MB-competitie meedraaiden. Ze waren inderdaad een stukje groter en steviger dan Sporting'70. Maar op techniek en inzicht zouden we een eind moeten komen. En dat gebeurde in de eerste helft eigenlijk ook. De onwennigheid straalt nog van het team af; aan elkaar, maar ook aan het grote veld en de extra regels. De verdediging, onder leiding van de uitstekend spelende Janneke, had het zwaar en moet nog leren om de buitenspelval te gebruiken en bij balbezit op te schuiven. Nu werd het veld daardoor te lang en moesten de middenvelders te veel meters maken om de spitsen te bereiken. Ook werden de vleugels nog onvoldoende bereikt, terwijl Mieke en Josien het veld wel breed hielden. Gelukkig ging het in de loop van de wedstrijd al beter. De rust werd na 25 minuten bereikt met een overbrugbare 1-0 achterstand. Wel nog vriendelijk aan de goedleidende scheidsrechter uitgelegd dat MC-speelsters net als de jongens 35 minuten spelen en dat we geen sluitpost wilden zijn op een slechte planning. De tweede helft duurde daarna gelukkig inderdaad 35 minuten.

De tweede helft liep TABA uit naar 7-2, maar gek genoeg ging er een aantal dingen al beter dan in het begin. De coach van de tegenpartij was ook opgevallen dat er soms al erg goed werd gecombineerd en de meeste spelers al een behoorlijke techniek hebben. Ook was de slapte van de eerste helft er gelukkig uit. Wat deed TABA dan beter? Ze waren gewoon feller, sterker en vulden de opengevallen ruimtes (zie boven) beter op. Daardoor kwamen ze net even voor onze speelsters bij de bal. We spelen nog te lief en te afwachtend. Op zo'n klein veld -zoals in de afgelopen jaren- kun je daarmee wegkomen, maar hier wordt je overlopen. Je mag best je lichaam in de strijd gooien. Als we de bal sneller laten rondgaan, beter vrijlopen en wat feller zijn in de duels, dan kunnen we dit soort tegenstanders binnenkort gewoon goed partij bieden.

Maar dan nog; toen Lot met een prachtig schot 3-1 had gescoord en binnen de minuut Mette de 3-2 op haar voet had -maar net miste-, had de wedstrijd nog kunnen kantelen. TABA was wat effectiever en scoorde vlot de 4-1 en 5-1. Toen was de wedstrijd gespeeld. Ook de tweede treffer kwam op naam van Lot en er waren nog flink wat halve kansen die de score nog wat dragelijker hadden kunnen maken. Wel knap dat schot van Mette dat beide palen raakte trouwens!

We gaan dinsdag lekker trainen; wat spelsituaties bespeken en oefenen en verder werken aan conditie en techniek. Het zal niet de laatste nederlaag zijn, maar het was er een met perspectief. En de sfeer is hartstikke goed; jullie zijn een leuke club meiden.