Lentegevoel in Huizen

Er werd niet gewonnen, terwijl we normaal gesproken met een ruime overwinning naar Utrecht hadden moeten gaan. Het zij zo. Het goede spel en het heerlijke weer maakten dat we zeer tevreden terug konden kijken op de uitwedstrijd tegen Zuidvogels MC1. Een 1-1 gelijkspel was ons deel.

We begonnen erg goed. Er was meer rust in ons spel, er werd gecombineerd en eerlijk gezegd kwam dat ook omdat de tegenstand eindelijk weer eens minder was. Mette en Laura kwamen van de vleugels, maar omdat Mette telkens naar binnentrok was er op rechts volop ruimte. Josien en vooral aanvoerder Paula vulden dit prima op. Paula moest bijna aan het zuurstof na afloop, maar ze speelde een puike partij. Achter die dreiging van de spitsen bloeide Mieke op. Ze verdeelde goed het spel, maakte acties en schoot tweemaal tegen de lat en eenmaal op de buitenkant paal. Met links nog wel; een teken dat de aanwijzingen op de trainingen goed opgevolgd worden. Niks pielen voordat je de goede voet hebt bereikt; gewoon schieten als er ruimte is.

Kristien was een betrouwbare post op het middenveld en ze groeit nog elke week in haar rol. Josien en Isabel vulden de linkerflank op en lieten zich fysiek goed gelden. We kunnen nog verder werken aan de balcontrole en handelingssnelheid. Achterin vormden Saba (hoort er al helemaal bij), Hildegard, Celina en Fatsoj beurtelings het blok voor de zeer sterk spelende Janneke. Soms stonden de dames nog verkeerd bij het verdedigen, maar de aanwijzingen werden goed opgevolgd. Alleen kwamen die van de coach, de trainer en de grens (Aad). Dus een beetje verwarrend, niet Fatsosj? Janneke ruimde veel op, maar kwam eindelijk ook weer eens aan voetballen toe. Het lenteachtige zonnetje had een rustgevende werking op de meiden, die de tijd namen om acties te maken, maar tegelijk keihard werkten. Na een dozijn halve en hele kansen ging Mette vlak voor rust goed door op de zoveelste slechte doeltrap en bereikte ze Laura die solide afrondde. De 0-1 was een slappe afspiegeling van de krachtsverhoudingen, maar gelukkig was de eerste gevallen.

In de tweede helft gingen we goed verder, al kwam Zuidvogels sterker naar voren en ook meer aan voetballen toe. De ruimte die ontstond werd goed benut. Kristien en Janneke verzonden de ene na de andere strakke pass op de messcherpe Mette. Die had de pech dat er een goed duo in het centrum stond. We misten Emma Z. nu, die met schoten uit de tweede lijn wellicht nog meer gevaar had kunnen stichten. Toen de 0-2 t/m 0-5 uitbleef begon het Legioen zich te verzoenen met een Italiaanse 0-1. En dan zie je dat er toch nog een gelijkmaker komt. Na een paar goede kansen voor Zuidvogels, waar sterke keepende Emma S. prima optrad, verdedigden we ongelukkig uit. Zuidvogels nam over aan de rand van de 16-meter en via een goed diagonaal schot kwam de 1-1. We probeerden nog een doelpunt te forceren, maar zonder een uitgeputte Mette lukte het niet meer om gevaarlijk te worden. We mochten nog blij zijn dat het uiteindelijk 1-1 bleef.

Het is duidelijk dat we in deze competitie op onze plek zijn. Deze ploeg is de nummer drie, al is dat wel wat geflatteerd. Maar goed: de top 3 hebben we nu gehad en als we zes punten hadden gehad zou niemand dat gek hebben gevonden. Zonder Lot en Emma Z. zijn we natuurlijk behoorlijk wat kwaliteit verloren, maar vandaag stond er een hecht team dat er echt voor wilde gaan. En aantoonde behoorlijk goed te kunnen voetballen. Hetgeen de ouders van de tegenstanders, die vrolijk doch aan het bier gingen na afloop, ook was opgevallen. Al met al een goede middag in Huizen.