Een paar weken geleden versloegen we de meiden van Brederodes met 6-1. Dat was toen op een klein kunstgrasveld. Vandaag traden de Vianensen ons tegemoet op hun eigen grote grasveld. Dat was klaarblijkelijk te veel van het goede. De grote afstanden en het niet al te korte gras vergen te veel van de Sportingmeiden. Ook het felle spel van de tegenstander en de lichte tegenwind zorgden er in de eerste helft voor dat we al snel tegen een 2-0 achterstand aankeken. Overigens was die tweede Brederodes-treffer er één van grote schoonheid. Een ingestudeerde corner werd perfect uitgevoerd.
Pas na de tweede treffer kwam er iets op gang dat op een Sporting-aanval leek. Dat leverde dan ook gelijk de 2-1 op van de voet van Mieke, die vanaf de rand van het strafschopgebied het leder net onder de lat van het vijandelijk doel plaatste. Daarna hing de gelijkmaker wel even in de lucht en de twee Sportingsupporters gingen er eens goed voor zitten. Helaas .. door een fout in de achterhoede kon de Brederodes-spits ongehinderd op het doel van Emma S. afstormen. Die keepte wederom een foutloze wedstrijd, maar deze aanval kon zij toch niet tegenhouden: 3-1.
De tweede helft hadden de Brederodes nog meer veldoverwicht, maar hun vizier stond niet goed afgesteld. De meeste schoten richting het Sportingdoel gingen naast of over. En anders waren zij een vrij makkelijke prooi voor onze keepster. Onze eigen meiden konden op het middenveld vrij aardig uit de voeten, maar voorin misten we echte stootkracht. Toch lukte het Mette nog om een keer het net te vinden: 3-2. En een schot van Kristien werd ternauwernood gekeerd.
Nipt verloren, maar wel terecht. Een tegenstander die als collectief ruim honderd kilo meer in de weegschaal kan leggen is op een groot veld moeilijk door ons te bestrijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten