Jaaroverzicht MC2-MC1

Hierbij het jaaroverzicht van ons team. Het is een mooi jaar geweest met veel hoogtepunten. Wij wensen jullie een goed en sportief 2009

Hugo en Stefan


Uitschakeling in de beker
Het jaar 2008 begon voor de MC2 met een bekerwedstrijd thuis tegen JSV, een C-team dat in de B-competitie speelde. Jammer genoeg was een vroege 2-0 voorsprong onvoldoende om door te dringen tot de volgende ronde. De Nieuwegeinse meiden wisten de uitslag namelijk tot 2-3 om te buigen.

Eerste Klasse
We begonnen eind januari in de eerste klasse. De Hoofdklasse was voor ons toch een stapje te hoog gebleken. We begonnen met een nederlaag tegen Waterwijk MC1 en daarna was koploper NVC MC1 te sterk voor ons
Het idee dat we misschien wel kampioen zouden kunnen worden maakte direct plaats voor meer realisme. We haalden de eerste punten tegen Zuidvogels en Vriendenschaar en richtten ons vizier op een top 3 plaats. Het voetbal was goed, maar we waren defensief nog te kwetsbaar. Dat bleek tegen VRC (tweemaal) en wederom NVC. Daarna wonnen we tegen de zwakkere zusters in de competitie (Nieuwland, Vriendenschaar). En een enorme uitschieter (6-1) tegen Brederodes. Daarna werd het toch weer wisselvalliger. We verspeelden punten tegen Maarssen MC1 en onze eigen MC1 was in een zinderende wedstrijd net te sterk voor ons. De MC1 was sowieso goed op stoom gekomen en speelde een beslissende rol in het kampioenschap door twee keer van NVC te winnen. VRC werd daardoor kampioen, terwijl die nog een wedstrijd moesten spelen. Een beetje vreemd einde van een competitie, waar we in de middenmoot eindigden. Gelukkig was Celina weer hersteld van een ingreep, die nogal wat complicaties kende.

Meimaand, toernooienmaand.
Allereerst deden Isa, Kristien, Janneke, Mette en Mieke mee met de toenmalige MB1 op een MB-toernooi bij Valleivogels. Dat toernooi werd na dubbele confrontaties met CDN en Valleivogels op de sloffen gewonnen. Isa (“nummer vijf”) groeide daarbij nog uit tot publieksfavoriet.
Op 17 mei gingen we, aangevuld door twee MD2-speelsters (Maaike & Juliette), naar HMS in een grijs en regenachtig Overvecht-Noord. Ook dit toernooi werd na overwinningen op HMS (3-0) en SCH ‘44 (2-0) en een gelijkspel tegen VIOD (0-0) gewonnen.
Een week later konden we ook in De Meern de beker omhoog houden. Ditmaal werd het team aangevuld door Rechelle en Senna (toen beide nog in de MD1). Met een nipte overwinning op Woudenberg (1-0) en een ruime zege op Vriendenschaar (3-0) werd de basis voor de toernooiwinst gelegd. In de laatste wedstrijd tegen de thuisploeg kwamen we, vanwege het ontbreken van wissels en door het uitvallen van Celina, in de tweede helft met maar tien speelsters in het veld te staan. Toch lukte het ook toen de overwinning (2-1) binnen te slepen.
Op de laatste dag van mei volgde het sterk bezette thuistoernooi. Hier lieten we in de beide met 1-0 gewonnen wedstrijden tegen de toenmalige MC1 en wederom De Meern, het beste spel van het seizoen zien. Omdat ook de andere twee wedstrijden in zeges werden omgezet (5-0 tegen Saestum en 2-0 tegen AS’80) konden we ook dit toernooi op onze naam schrijven. En dat met prima cijfers: 9 voor en 0 tegen.
Met drie toernooioverwinningen op zak dachten we dat het volgende toernooi bij VV Hoograven, ook gezien de tegenstanders, een makkie zou worden. Mooi niet dus! Op een bloedhete dag begin juni werd de MC2 aangevuld met Senna en Maudy (toen nog in de MD1) en door Pien en Isa uit de ME1(!). In een dubbel programma speelden we twee keer tegen de gastvrouwen en twee keer tegen KDS/Ladyfit. De eerste wedstrijd tegen Hoograven werd een doelpuntloos gelijkspel, vervolgens werd met 2-0 van KDS Ladyfit gewonnen. De tweede wedstrijd tegen Hoograven eindigde in een nipte 1-0 voor Sporting. Door de andere onderlinge resultaten konden we het ons veroorloven de laatste wedstrijd met 1-0 te verliezen. En precies dat was ook de uitslag. Paula in het doel voorkwam in de laatste minuut een grotere nederlaag. Door dit resultaat was ook het laatste toernooi een prooi voor de MC2.

Van MC2 naar MC1
Intussen hadden Hugo en Stefan besloten door te gaan als trainer-coach van dit team en zou er ook in het nieuwe seizoen een echte selectie plaatsvinden. Een aantal meisjes uit de MD1 en MD2 ging de concurrentie aan met de MC2 speelsters voor de nieuwe MC1. Sarah bleef behouden voor het voetbal en zou samen met Emma het keepersduo vormen. Uiteindelijk bleef de gehele MC2 in stand, met uitzondering van Fatosj, Hildegard en Celina, in de nieuwe MC1. Rechelle, Senna en Maudy kwamen over uit de MD1 en de meisjes uit de MD2 besloten bij elkaar te blijven in de nieuwe MC2.

Het Nieuwe Seizoen.
Het nieuwe seizoen begon traditiegetrouw met drie bekerwedstrijden. En het is ook traditie dat het seizoen voor ons een week te vroeg begint. De MC1 trad op de laatste dag van augustus nl. zonder Laura, Sarah en Paula praktisch ongetraind aan tegen Delta Sports MC1. Ondanks de steun van Lisan uit de MC2 resulteerde dit in een roemloze 1-4 nederlaag. Er ging veel fout en dat viel speelsters en coaches niet mee. De tweede bekerwedstrijd was echter een heel ander verhaal. Maar eerst een oefenwedstrijd uit tegen Houten MC1. In die wedstrijd werden alle frustraties van die mislukte seizoensopening weggespeeld: een 0-12 overwinning met twee zuivere hattricks van Senna en Josien. De tweede bekerwedstrijd werd uit tegen Lopik MC1 gespeeld. Dat bleek evenmin een echte tegenstander, hoewel de ruststand van 0-2 anders deed vermoeden. Uiteindelijk werd het echter 0-11 voor Sporting. In de kleedkamer werd Janneke tot aanvoerster (voor de eerste seizoenshelft) benoemd.
De derde bekerwedstrijd was zo mogelijk nog minder spannend. Degenen die de stand bijhielden, spanden zich meer in dan de tegenstanders van VVIJ. Uiteindelijk wonnen we met 24-0! Op naar de volgende ronde.

Competitie
We begonnen met hard en fanatiek te trainen. Dat leverde na een valse start in de beker daarna een fors aantal doelpunten op. De eerste competitiewedstrijd ging het toch weer mis. Buitenboys schoffelde en intimideerde er lustig op los en daardoor werden we naar een 1-4 nederlaag geleid. Daarna was er herstel tegen zwakkere ploegen (SC ’t Gooi (12-0) en NVC (10-0). En toen begon het grote Terugtrekken. Eerst NVC, daarna ’t Gooi en een paar weken later Buitenboys, dat nota bene aan kop stond. Wat daar de reden van is wisten we toen niet en nog steeds niet. Kortom: de uitoverwinning bij Buitenveldert (2-6) was de eerste competitieoverwinning die ook nu nog staat. Deze wedstrijd kreeg een goed vervolg in een puike wedstrijd tegen het niet misselijke De Meern MC1. Vooral de tweede helft speelden de meiden voetbal van een hoog niveau. De week erna speelden we een ware topper tegen VRC. We domineerden de eerste 25 minuten, kwamen op 1-0 en gaven het toen uit handen via twee onnodige goals. In het laatste kwartier hadden we nog gelijk kunnen maken, maar helaas: weer een nederlaag tegen de dames uit Veenendaal. De weken erop was er herstel tegen wederom De Meern (3-1) en werd Zuidvogels op eigen veld geen één kans geboden (0-5). Daarna weer een topper tegen de derde ploeg die er in deze competitie bovenuit steekt. Delta Sports, dat ons nog verslagen had voor de beker, werd volledig van de mat gespeeld. We speelden hier in de eerste helft beter dan ooit en de meisjes uit Houten kregen geen lucht. Alleen is het doorvertalen van dat overwicht in doelpunten is dan vaak nog lastig. In een mindere tweede helft werd alsnog het verschil gemaakt (5-0). Daarna werd het een paar keer afgelast en daardoor stond wederom een topper tegen VRC op het programma. Weer hetzelfde als thuis: we waren de eerste helft beter, helaas zonder te scoren. Twee uitvallen van VRC werden fataal. De aansluittreffer kwam te laat: 2-1. De laatste wedstrijd was tegen een nieuwkomer die was overgekomen uit de tweede klasse: Maarssen MC2. Een onnodige 1-0 achterstand werd op karakter omgebogen naar 1-2 en daarbij werd nog een tiental open kansen verprutst. En daarmee is het enige zwakke punt van dit team ook gelijk genoemd. Het afronden. Hoewel er sinds augustus 107 maal gescoord is, zal een vergelijkbaar aantal open kansen gemist zijn. En dat terwijl we er echt wel op trainen. Verder niets dan lof over de MC1.

December 2008
De eerste tegenstander in de knock-outfase van het bekertoernooi was op 20 december Maarssen MC3, een tweedeklasser die normaal gesproken geen grote hobbel moest zijn. De wedstrijd werd inderdaad ook gemakkelijk gewonnen (1-9), waarbij aangetekend moet worden dat een uitslag a la VVIJ ook mogelijk zou zijn geweest als zorgvuldiger met de kansen was omgesprongen.

Het slotakkoord van 2008 was het zaalvoetbaltoernooi van HMS, met naast de gastvrouwen ook onze eigen MC2 en Maassen MC1 en MC2 als tegenstanders. Voor het eerst dit kalenderjaar geen toernooizege, want we moesten de meiden van Maarssen MC2 (die waren versterkt met een meisje dat normaal bij de jongens speelt) dit keer boven ons dulden.

Per Saldo
De sprong naar een echt selectieteam hebben we ruimschoots gemaakt. Niet alleen door nu fraaie sponsorshirts en –trainingspakken te dragen. Maar ook door tweemaal te trainen, onszelf te verbeteren op het vlak van techniek, schotkracht, inzet, conditie en spelinzicht. Er zijn vooral vorderingen gemaakt op het mentale vlak: zo’n wedstrijd thuis tegen Delta Sports: daar stonden 15 meiden die het gras van de mat wilden spelen. We zijn nog niet kansloos in de competitie. Ploegen als Maarssen MC2, Delta Sports MC1, De Meern MC1 hebben aangetoond heel dicht op VRC MC1 en ons te zitten. Als de muntjes in de verschillende topwedstrijden iets anders gaan vallen kan het nog heel spannend worden. Dat betekent wel dat we alle wedstrijden scherp moeten blijven en niks meer mogen laten liggen.

Aan alles komt een eind

Het seizoen zit er op. De selectietraining is afgerond en we kunnen met voetbalvakantie. We gaan bijna in zijn geheel naar de MC1. Hildegard en Fatosj blijven in de MC2; Celina gaat naar de MB(1). We krijgen versterking van Maudy, Rechelle en Senna uit de MD1 en Sarah blijft toch nog een jaar in de MC1.

Volgend seizoen is dit ons nieuwe teamblog.

Wat nog volgt is een jaaroverzicht en dan is het echt over.

Verjongd MC2 wint loom toernooi

Na een kille ochtend brak de zon door en werden zomerse temperaturen bereikt. Daardoor was het erg warm tijdens het eerste meisjes toernooi van vv Hoograven. Een klein toernooi met drie ploegen die een hele competitie speelden. De wedstrijden waren kort (15 minuten) dus het was echt een toernooi voor onze tactiek. Snel scoren en achterin niks weggeven.

We waren sterk verjongd vandaag. Emma S, Saba, Mette en Hildegard waren afwezig en Celina had last van haar knie (maar kon toch meedoen). Janneke zit nog in het gips. op een gegeven moment belde Hugo me op om te vragen of ik 'nog een dochter in de aanbieding had'. Die wilde niet meedoen, maar haar teamgenoten (Pien en Isa) uit de ME1! wel. Verder hadden we al Senna en Maudy uit de MD1, waarmee de gemiddelde leeftijd flink daalde. Als je dan weet dat Ladyfit/KDS een MB-team was was er een flink verschil.

De eerste wedstrijd was tegen Hoograven MC2. Die speelde in dezelfde competitie als veel andere ploegen die we in de toernooien waren tegengekomen. Op grond daarvan zouden we deze tegenstander wel moeten kunnen hebben. We waren veel sterker dan de lichtblauwe formatie, maar konden de kansen niet in doelpunten omzetten. Achterin speelde Maudy een puike partij tegen de aanvoerder van Hoograven. Een meisje dat goed kon voetballen, maar minstens even goed haar mondje kon roeren en voortdurend ruzie zocht. De leiding van Hoograven zat er bovenop gelukkig. De wedstrijd erna speelden Hoograven en Ladyfit ook 0-0.

De wedstrijdjes waren kort en de wisselingen duurden lang. Het werd alom lomer. Dat was niet wat we wilden; er moest feller gespeeld worden. Tegen Ladyfit ging dat goed. Al in de eerste aanval ging Senna goed door en scoorde ze via de keeper 1-0. Op rechts speelde de 10 jaar oude Isa een prima partij, ze combineerde gewoon mee met Mieke en Emma. Achterin deed de eveneens 10-jarige Pien het ook uitstekend. Knap voor meisjes die voor het eerst op een groot veld speelden. Maudy en Senna deden dat al langer en draaiden goed mee. De ene na de andere kans werd gecreëerd, maar het ontbrak aan scherpte voor de goal. Uit één van de aanvallen kon Paula in tweede instantie afronden. Een naar later bleek cruciale goal.

Daarna weer Hoograven. Hetzelfde verhaal als in de eerste wedstrijd. Afgezien van een paar counters dicteerden we de wedstrijd. En kregen we een handvol kansen. Uit een prima aanval schoot weer Senna de 1-0 in. Daarmee hielden we Hoograven achter ons. KDS kon nog langs ons komen, als ze van Hoograven zouden winnen. En dat deden ze; de prima rechtsbuiten zorgde er persoonlijk voor dat het 1-0 werd. Daardoor mochten we met één doelpunt verschil verliezen om de vierde toernooiwinst (waarbij we de winst in Scherpenzeel gemakshalve niet meerekenen, omdat we daar maar met zijn vijven waren en als MB1 speelden). Maar dat zou onze eer te na zijn. In al die toernooien werd één keer gelijk gespeeld en hadden we één goal tegen gekregen. En zelf hadden we 20 goals gemaakt.

De finale tegen Ladyfit/KDS (dat ook een paar 'pittige' speelsters had) werd onnodig super spannend gemaakt. Maudy en Isa werden op de spits gezet en deden dat prima, met Kristien als stofzuiger. We waren weer voortdurend in de aanval. Emma Z speelde dominant, Mieke en Laura pakten de vleugels en Senna was goed aanspeelbaar. Maar zodra we in het zestienmetergebied komen verlammen we. Zwakke schoten, afzwaaiers, misverstanden. Tot die 'verboden zône' (zo lijkt het wel) werd er prima gespeeld al werd het niveau van vorige week niet gehaald. Gaf ook niet, want we hadden ook met dit spel gewoon met 3-0 voor moeten staan. En wat gebeurde er: die snelle spits wist bij een uitval in behendige beweging zowel Maudy als Kristien te misleiden en schoof de bal beheerst achter Paula. Nog niks aan de hand, maar er moest niet nog een goal vallen (want dat zou penalties betekenen). We kregen nog zeker twee drie kansen om gelijk te maken, maar helaas. En toen de speeltijd al verstreken was moest Paula redden. En dat deed ze voortreffelijk. Het zoveelste bewijs dat gepiep van 'ik kan niet keepen' onzin is. Uiteindelijk floot de scheidsrechter af en mocht Kristien de beker ophalen. We kregen zelf nog een beetje boegeroep, maar daar applaudiseerde de rest, inclusief de leiding van het toernooi, hard overheen.

Dit was het einde van het seizoen. Jammer van die nederlaag op het laatste, maar we hebben we terecht gewonnen. Als je ziet wat er aan meisjestalent rondloopt (de E-tjes die meespeelden) zit de toekomst wat meisjes betreft wel goed bij Sporting'70. We gaan nog twee keer trainen met de groep voorgeselecteerden en dan gaan we volgend jaar verder. Met een sterke MC1 die de hoofdklasse gaat spelen en een wat minder sterke MC2 die in de tweede klasse tegen vergelijkbare teams komt te spelen.

Seizoensclimax op thuistoernooi

De MC2 heeft ook het sterkst bezette toernooi van dit seizoen gewonnen. Via vier overtuigende overwinningen en een doelsaldo van 9-0 werd de eerste plek gehaald. Wat nog meer telt: tegen de Meern en de MC1 (beide 1-0 winst) liet de MC2 het beste spel van het seizoen zien. In die wedstrijden werd de basis gelegd voor de toernooi winst.

We begonnen tegen Saestum MC1. Een tweedeklasser, maar wel tweede geworden achter een sterk Waterwijk MC2. We zaten er meteen goed op. Lot deed weer eens mee, omdat Janneke aan haar enkel geblesseerd was. En Celina was er helaas niet bij vandaag. Maar met 13 speelsters ging het prima. Als snel stonden we op 1-0 door een goal van Laura, die eindelijk weer eens het net vond. Daarna werd de score rustig opgevoerd naar 5-0 (2x Josien, Emma en Lot), volkomen in verhouding met het overwicht. We wisten wel dat dit nog geen garantie was voor toernooiwinst, maar de start was goed. De MC1 won met 3-1 van AS'80

Tegen de MC1, die we erg goed kennen, speelden we op het C-veld een sleutelpartij. De winnaar zou waarschijnlijk het toernooi gaan winnen. De MC1 had wel tegen De Meern 0-0 gespeeld en moest dus voluit gaan tegen ons. Daar gaven we ze geen kans toe. Hugo had Fatosj voorin gezet en zij deed dat prima. Goed storend in de opbouw en een aantal keren was ze prima aanspeelbaar. Emma Z. speelde laatste man en Kristien stond op de gevaarlijke Ellen, maar die begon aanvankelijk als linkshalf. Hildegard speelde Robin uit de wedstrijd op links. Laura deed als rechtsback dat met Sarah el A. En omdat het achterin goed stond kreeg het middenveld alle kans om te excelleren. Mette speelde voortreffelijk en met Saba, Isa en Mieke op de vleugels speelden we dominant. Lot was in de spits goed aanspeelbaar en via een prima aanval kreeg Mieke de bal aangespeeld in het strafschopgebied. Ze speelde Laura (MC1) overtuigend uit en moest met links in de korte hoek, maar deed dat met een doffe knal vlekkeloos. Gaby, die prima keepte, was kansloos. Het bleek de winnende treffer. Jammer dat Emma Z door een onbesuisde actie een tik tegen haar enkel kreeg en het veld moest verlaten.

Meteen daarna op het B-veld tegen De Meern MC1. De trainer zag een geweldige wedstrijd. De Meern had een paar gevaarlijke aanvallers en Isa vergat in haar enthousiasme wel eens haar verdedigende taken, maar aanvallend zat het goed in elkaar. De ene na de andere combinatie volgde en we kregen behoorlijk wat kansen. Saba kreeg een vrije kans, Lot zat er dicht bij, maar het was weer Josien die goed doorging na een prachtige actie van Lot. Ze rondde, op het randje van buitenspel prima af: 1-0. Even later leek Lot haar assist te bekronen met een doelpunt op haar eigen naam, maar de paal hield dat tegen. En ineens was daar een uitbraak van De Meern. De spits schoot goed in en Kristien, die Emma S verving, redde miraculeus, tot grote vreugde van haar moeder.

Door deze winst konden we de laatste wedstrijd met 3-0 verliezen om toch het toernooi te winnen. 'Geen denken aan' reageerden de meiden (die gingen voor de 100%) en tegen AS'80 MC1 was de start wederom prima. Twee levensgrote kansen werden helaas gemist en toen schoot de tegenstander uit Almere de bal tegen de onderkant van de lat. Isa, die nu keepte, was kansloos geweest. Snel daarna scoorde Josien -wie anders?- de 1-0, uit een prima aanval. Een legertje kansen volgde en de tegenstander had niks meer in te brengen. Combinaties rolden over de mat, er werd stevig gespeeld en er was veel werklust. Zo zien we het graag. De 2-0 was een verdiende goal voor de uitblinkende Mette, die een groots toernooi van een passend einde voorzag.

De MC1 won met 3-0 van Saestum en daardoor werden zij tweede in dit toernooi. Een mooi (bijna) einde van een leerzaam seizoen. Vandaag zagen we hoeveel progressie er is bereikt; jullie hebben het best uit jullie mogelijkheden gehaald. Zonder Janneke nog wel, wat normaal een stevige aderlating is. Ik heb met veel plezier naar jullie gekeken.

Overtuigende winst in De Meern voor doorzetters

door Hugo
Op zaterdag 24 mei leken de omstandigheden voor het toernooi Bij VV De Meern ideaal; een lekker zonnetje en niet te warm. Alleen die harde wind, daar houden wij bij de Mc2 niet zo van. Maar goed, daags tevoren liet Celina weten dat zij, na ruim twee maanden medisch leed, weer mocht mee voetballen. Dat alleen maakte deze dag al geslaagd. Met Senna en zonder Saba en Hildegard reisden we af naar het mooie complex in De Meern. Later voegde uit Rechelle zich nog bij ons.

De eerste tegenstanders waren de meiden van Woudenberg Mc1. Die kenden we, uit de Md-tijd, nog als taaie tegenstanders van wie het moeilijk winnen was. Zij wisten, gelet op de mandekking die zij op Emma Z toepasten, ook nog wie wij waren. Het grootste deel van de tijd werd er op de Woudenberg-helft, maar tot grote kansen leidde dit niet. Sporadisch konden de Woudenbergsen een counter plaatsen, maar achterin hielden Kristien, Janneke, Isa (Fatosj) en Paula (Celina) het goed dicht. Bovendien konden we rekenen op het goede keeperswerk van Emma. Halverwege de tweede helft vonden we toch een gaatje in de Woudenbergse muur, hoewel daar de hulp van een tegenstandster aan te pas kwam. Een inzet van Mette werd, onder druk van een instormende Josien, door een verdedigster van Woudenberg achter haar eigen keepster geplaatst: 1-0. Hierna werd de wedstrijd redelijk koel uitgespeeld.

De tweede wedstrijd speelden we zonder Fatosj, die de meiden van de ook aanwezige Md2 tijdelijk uit de brand hielp, maar met de later gekomen Rechelle in de spits. De tegenstander, Vriendenschaar, kenden we uit de competitie (twee overwinningen). Ook nu bleken wij weer (veel) te sterk voor hen te zijn. Twee keer kon Senna een voorzet van rechts bij de tweede paal in de goal tikken. In de eerste helft nog pikte ook Rechelle knap haar goaltje mee. In de tweede helft veranderde er niets aan het wedstrijdbeeld: Sporting overheerste door veel meer techniek en een grotere felheid. Onze middenvelders, Mieke, Mette en Emma, waren hun tegenstanders duidelijk de baas. Tot meer goals leidde dat, gek genoeg, niet meer. Einduitslag 3-0.

Na de tweede wedstrijd moesten Senna, Josien en Laura weg, zodat we met elf speelsters overbleven. Vooraf was duidelijk dat we aan een gelijkspel tegen de thuisclub genoeg hadden voor de beker. “Niet rekenen, gewoon winnen” was echter het motto. En dat zulks serieus was, liet Emma Z. gelijk in de eerste minuut al zien. Onder het mom van “ik zal eens een balletje voor de 16-meter inschoppen en dan even kijken of ze er daar wat mee kunnen” schopte ze van grote afstand vanaf rechts de bal naar voren die tot verbazing van iedereen tussen de keepster en de lat, in het doel landde. Vrij snel daarna kreeg Mieke het op links op haar heupen, passeerde tweeënhalve verdedigers en prikte de bal daarna onhoudbaar in het doel: 2-0. Niets leek het winnen van dit toernooi nog in de weg te staan. Maar…. halverwege de eerste helft kon Celina toch niet meer verder. Ze moest eruit, het ging niet meer. In de onduidelijke situatie die daarna ontstond, moest Emma S. een paar keer reddend optreden, terwijl zij ook nog een keer werd geholpen door Janneke, die op een John Terry-achtige manier een bal van de doellijn moest wegkoppen. Hierna liet Isa zich terugzakken van rechtsvoor naar rechtsachter. Kristien poetste met een enorme inzet de achterkant van het middenveld schoon en Paula, Isa en Janneke hielden prima stand.
In de tweede helft begonnen de tegenstanders, overigens net als wij eerstejaar C-meiden (maar wel twee keer per week trainend) meer te drukken. Door de hele tijd tegen een overmacht te spelen, begonnen de krachten bij de Sportingmeiden toch wel weg te vloeien. Uiteindelijk leidde dat tot een goal voor De Meern: 2-1. Verder kwamen ze echter niet.Uitstekend gedaan, meiden. Groot compliment voor jullie inzet en doorzettingsvermogen.

Het hele toernooi is er achterin heel weinig weggegeven en op het middenveld en voorin veel druk gezet. Goed de pressing toegepast dus. De trainer kan tevreden zijn.
Paulien, moeder van Fatosj, trakteerde op ijsjes en daarna kon de beker opgehaald worden. Voorlopig staat die bij Isa thuis.

2 x 5 minuten helemaal niks, 2 x 30 minuten goed

Angstgegner, zo mogen we Maarssen MC1 toch wel noemen na de 3-4 nederlaag van gisteren. Uit waren we stukken beter maar werd het 2-2, een stand die ook nog slechter had kunnen uitpakken. Dat was gisteren wederom het geval. We hadden deze wedstrijd met 7-3 of zo moeten winnen. Het werd 3-4 en 3-7 had ook gekund. Dat alles had te maken met de enorme inzinkingen van onze dames gedurende 5 minuten in de eerste en de tweede helft.

We hadden een brede selectie vandaag. Met het oog op de doorstroming naar de MC van volgend jaar deden Rechelle en Noortje U. mee. Verder waren we compleet en het was geweldig om te zien dat ook Celina er weer was. Langs de kant maar voor het eerst zonder krukken. De start was dramatisch. Twee keer leden we balverlies op het middenveld en Maarssen kreeg twee maal vrij spel doorveel te aarzelend optreden. De 0-2 na 5 minuten spel was een slecht begin, maar al snel herstelde de MC2 zich.
Het spel werd allengs beter en verzorgder. Emma Z/Josien (rechts) en Laura/Saba zorgden voor dreiging op de zijkanten. Rechelle (spits) werd steeds beter in het spel betrokken en Mette was weer overal te vinden. De verdediging herstelde zich, maar was ook af en toe nog slordig. Het leidde niet tot kansen voor Maarssen. Wij kregen die wel. Emma z begon een heftige verhouding met het 'houtwerk' in deze wedstrijd. Voor de rust raakte ze twee keer de paal. Laura ging en paar keer door en uit een prima combinatie schoot Josien uitstekend in: 1-2. Met nog een klein kwartier te gaan leken we nog voor de rust orde op zaken te stellen. De mooiste was voor Josien die net iets te dicht bij de -overigens voortreffelijke- keeper inschoot. Rechelle had een uitstekende actie vlak voor rust, maar wist die niet te bekronen.

In de rust werd links en rechts bijgepraat en de de start in de tweede helft was voortreffelijk. Er werd over de flanken gespeeld, maar ook direct binnendoor als dat kon. De dames keken goed en uit een mooie voorzet van Emma Z schoot Mieke resoluut de 2-2 in. Een goal die bewondering alom oogstte. We gingen er goed voor staan. Een schot van Emma van 25 meter belandde op de kruising. De spitsen bleven drukken en
Janneke en Kristien hielden de boel achter goed onder controle. Zo hadden we vorige week ook getraind: pressing heet dat in vaktermen, maar het betekent dat je druk op de tegenstander zet, maar achterin niks weg mag geven. Nu zouden we wel eens weg gaan lopen van Maarsen, een ploeg die van minder kaliber is, maar wel gevaarlijk bleef en bleek. Uit een uitbraak ging de linkerspits door in -zoals wij het zagen-
buitenspelpositie. Aad vlagde niet(die stond ervoor dus was het geen buitenspel) en de prima fluitende Frits van de Brug liet uiteraard doorspelen. Maar wel 2-3. Even later was er paniek achterin en werd er gemakkelijk een corner weggegeven. Die werd daarna wonderschoon ingeschoten door de spits van Maarssen. En dus weer 2 goals achter. Weer gaven we binnen 5 minuten de wedstrijd weg. We kwamen via Emma nog wel terug tot 3-4, maar daar bleef het wel bij. Helaas een nederlaag in de laatste wedstrijd, maar ook nu werd er bij vlagen weer uitstekend gespeeld. Daar houden we ons aan vast. Rechelle en Noortje konden prima mee, dus we hebben voor volgend seizoen genoegd goede meiden om een team uit te gaan vormen.

Nog drie toernooien (de Meern, thuis en Hoograven) en het seizoen zit
erop.

Toernooiwinst in koel Utrecht-Noord

door hugo
Toernooien moeten natuurlijk met mooi voorjaarsjaar afgewerkt worden. Jammer genoeg was het op 17 mei bijzonder nat bij HMS in Utrecht-noord. Per fiets waren we die dag afgereisd naar het Sportpark aan de Manitobadreef. De MC2 was door de afwezigheid van Laura, doelvrouw Emma en nog steeds Celina niet compleet. Gelukkig waren de MD2-speelsters Maaike Siersema en Julliete Schenk bereid gevonden het team aan te vullen.

Op papier was de eerste tegenstander, het Mc1-team van HMS, de sterkste tegenstander. Bij het betreden van het veld werd duidelijk dat dit team voor deze gelegenheid was aangevuld met een behoorlijk aantal (rokende) oudere speelsters. Vooraf waren onze speelster ingeprent vanaf het eerste fluitsignaal druk te zetten op de verdediging van de tegenstander. Deze strategie wierp vrijwel onmiddellijk vruchten af. Binnen drie minuten kon linkerspits Josien een voorzet van rechts voorbij de forse HMS-keepster schieten. Laatstgenoemde was zeker twee keer zo zwaar als Josien, maar toch was zij het die bij deze clash geblesseerd raakte. Vervolgens scoorde midvoor Saba door heel beheerst de bal in de rechterhoek van het doel te schuiven. Een actie die ze kort daarna nog eens kopieerde: 3-0. Dat was ook na 20 minuten de eindstand.

Van SCH ’44 wisten we dat dit de zwakste tegenstander zou zijn. We konden daarom met gerust hart libero Janneke laten keepen. Bij deze tegenstander werd duidelijk dat zij juist met een heel jong team acte de présence gaven. Het zou me niet verbazen als er zelfs nog een aantal E-speelsters bij waren. Het was dan ook alleen aan de redelijke keepster van de tegenstanders te wijten dat de stand tot 2-0 (doelpunten van Mette en weer Josien) beperkt bleef.

Doordat HMS inmiddels doelpuntloos gelijk had gespeeld tegen VIOD, dat de eerste wedstrijd ook van SCH ’44 had gewonnen, wisten we dat een gelijkspel in de laatste wedstrijd genoeg zou zijn voor de toernooiwinst. Het lot had aangewezen dat Hildegard deze keer het doel zou verdedigen. Na een korte en intensieve cursus nam ze de plaats in tussen de palen. Het Tienhovense VIOD betrad met zeker 6 a 7 forse B-speelsters het veld. Het hielp ze echter niet. Ook nu waren het weer de speeltechnisch veel betere Sporting-girls die het spel bepaalden. Het leverde een aantal mooie kansen op. Vooral de aanval over links van Kristien en Josien was kansrijk (net naast). Tot doelpunten leidde het echter niet. In de slotminuut stelde Hildegard nog met de goede redding (haar enige), waarbij de VIOD-spits zich door eigen toedoen behoorlijk blesseerde, de toernooiwinst veilig.

Al met al kunnen we vaststellen dat er vooral in de eerste wedstrijd, waarin er in de meeste logische opstelling werd gespeeld, goed is gevoetbald. Bovendien dienen zich in de persoon van Maaike en Juliette, die beide voor het eerste op een groot veld speelden, weer behoorlijke talenten in de MD-jeugd aan. Tot slot: als er één ding is wat deze middag duidelijk werd, is het dat techniek en inzicht het altijd winnen van massa en kracht alleen.