Toernooiwinst in koel Utrecht-Noord

door hugo
Toernooien moeten natuurlijk met mooi voorjaarsjaar afgewerkt worden. Jammer genoeg was het op 17 mei bijzonder nat bij HMS in Utrecht-noord. Per fiets waren we die dag afgereisd naar het Sportpark aan de Manitobadreef. De MC2 was door de afwezigheid van Laura, doelvrouw Emma en nog steeds Celina niet compleet. Gelukkig waren de MD2-speelsters Maaike Siersema en Julliete Schenk bereid gevonden het team aan te vullen.

Op papier was de eerste tegenstander, het Mc1-team van HMS, de sterkste tegenstander. Bij het betreden van het veld werd duidelijk dat dit team voor deze gelegenheid was aangevuld met een behoorlijk aantal (rokende) oudere speelsters. Vooraf waren onze speelster ingeprent vanaf het eerste fluitsignaal druk te zetten op de verdediging van de tegenstander. Deze strategie wierp vrijwel onmiddellijk vruchten af. Binnen drie minuten kon linkerspits Josien een voorzet van rechts voorbij de forse HMS-keepster schieten. Laatstgenoemde was zeker twee keer zo zwaar als Josien, maar toch was zij het die bij deze clash geblesseerd raakte. Vervolgens scoorde midvoor Saba door heel beheerst de bal in de rechterhoek van het doel te schuiven. Een actie die ze kort daarna nog eens kopieerde: 3-0. Dat was ook na 20 minuten de eindstand.

Van SCH ’44 wisten we dat dit de zwakste tegenstander zou zijn. We konden daarom met gerust hart libero Janneke laten keepen. Bij deze tegenstander werd duidelijk dat zij juist met een heel jong team acte de présence gaven. Het zou me niet verbazen als er zelfs nog een aantal E-speelsters bij waren. Het was dan ook alleen aan de redelijke keepster van de tegenstanders te wijten dat de stand tot 2-0 (doelpunten van Mette en weer Josien) beperkt bleef.

Doordat HMS inmiddels doelpuntloos gelijk had gespeeld tegen VIOD, dat de eerste wedstrijd ook van SCH ’44 had gewonnen, wisten we dat een gelijkspel in de laatste wedstrijd genoeg zou zijn voor de toernooiwinst. Het lot had aangewezen dat Hildegard deze keer het doel zou verdedigen. Na een korte en intensieve cursus nam ze de plaats in tussen de palen. Het Tienhovense VIOD betrad met zeker 6 a 7 forse B-speelsters het veld. Het hielp ze echter niet. Ook nu waren het weer de speeltechnisch veel betere Sporting-girls die het spel bepaalden. Het leverde een aantal mooie kansen op. Vooral de aanval over links van Kristien en Josien was kansrijk (net naast). Tot doelpunten leidde het echter niet. In de slotminuut stelde Hildegard nog met de goede redding (haar enige), waarbij de VIOD-spits zich door eigen toedoen behoorlijk blesseerde, de toernooiwinst veilig.

Al met al kunnen we vaststellen dat er vooral in de eerste wedstrijd, waarin er in de meeste logische opstelling werd gespeeld, goed is gevoetbald. Bovendien dienen zich in de persoon van Maaike en Juliette, die beide voor het eerste op een groot veld speelden, weer behoorlijke talenten in de MD-jeugd aan. Tot slot: als er één ding is wat deze middag duidelijk werd, is het dat techniek en inzicht het altijd winnen van massa en kracht alleen.