Maarssen MC 1 snoept MC2 twee punten af: 2-2

Er zijn van die wedstrijden, die je het het liefst direct over zou willen doen. Vandaag was er zo een. Een onnodige remise (2-2) tegen het onderin staande Maarssen was het resultaat. Ondanks de vele kansen die we kregen (en misten) mochten we uiteindelijk niet eens ontevreden zijn met dat punt.

We begonnen slap en ongeïnspireerd aan de wedstrijd. De trainer zag niks terug van de inzet en klasse die er vorige week op de training was. En ook uit de verslagen van coach Hugo was gebleken. De euforie van de twee afgetekende overwinningen van de afgelopen wedstrijden waren het eerste kwartier nog ver weg. Desondanks kregen we een handvol kansen die zonder uitzondering eindigden in rollertjes richting keeper. Bij de eerste de beste tegenaanval scoorde Maarssen. Dan hoop je dat de ploeg wakker wordt en beter gaat spelen. Deels gebeurde dat. Er werd wat beter over de vleugels gespeeld en uit een goed uitgespeelde aanval rondde Mieke beheerst af met een geplaatst schot in de hoek: 1-1. We maakten ons op voor het Grote Rechtzetten en dachten dat onze dames naar een geruststellende voorsprong van 1-4 ofzo richting rust zouden gaan. De kansen waren er naar, maar net als tegen Zuidvogels was de afronding erg zwak. We liepen elkaar in de weg bij corners en aanvallen, maar bij een tegenstoot van Maarssen was er een gapend gat in de verdediging. De spits rondde prima af: 2-1. Dat het ab-so-luut buitenspel was (citaat van grens Berthon) ontging de scheids echter, die tot dan niet had geaarzeld om op de vlagsignalen aan de andere kant te reageren.

In de rust waren de tactische aanwijzingen niet van de lucht. Iedereen kreeg wel wat tips en sommigen zelfs heuse opdrachten mee. De een voerde die beter uit dan de ander. Het eerste deel van de tweede helft was volledig voor ons. Maarssen kreeg geen kans. Fatosj speelde geconcentreerder dan in de eerste helft en wist haar tegenstander het lastig te maken. Hildegard speelde een puike partij op de linkervleugel. Ze stond vaak tegen twee spelers maar was niet te passeren en als ze de bal veroverde speelde ze direct een medespeelster vrij. Janneke kreeg de opdracht om het slot op de deur te zijn, zodat Kristien en Emma Z. druk naar voren konden uitoefenen. Dat lukte prima, al was het goed voorstelbaar dat Janneke ook graag naar voren wilde om die bal erin te jagen. Kristien herstelde zich na een matige eerste helft meer dan prima en overbrugde enorme afstanden. Je ziet bij haar de drive om te willen winnen ook goed terug. Emma Z mist nog wedstrijdritme en heeft haar fenomenale balgevoel nog niet helemaal terug. Desalniettemin was de afgeslagen bal die ze van 20 meter strak in het doel joeg er een van grote klasse. Aan de rechterkant speelde uitblinker Mette een vlekkeloze partij. Ze vulde goed de gaten op, hield overzicht en speelde de spitsen goed vrij, die het helaas niet konden afronden. Het is niet de eerste keer dat de coach van de tegenstander jaloers op zo'n speler is. Josien, Laura, Saba. Isa en Paula, die allemaal de laatste tijd juist aan het scoren waren geslagen konden het dit keer niet afronden. En zo had de gehele voorhoede een offday. Dat kan gebeuren, maar je staat je aan de zijkant wel te verbijten.

In de slotfase ging Maarssen nog een paar keer gevaarlijk door en de uitstekend keepende Emma redde zelfs een punt. De hele tweede helft geen bal gehad en dan zo scherp zijn, klasse Emma! We geloofden er niet meer in en zo werd het een al met al teleurstellende 2-2. We missen een spits die de ballen er gewoon inknalt, al zijn we met ons spelletje van doorkomende spelers vanuit het midden en de zijkanten wel heel erg gevaarlijk. Volgende keer gaan ze er wel in. Natuurlijk waren er excuses. Onze kunstgrasdames zijn geen hobbelige grasmat gewend. Als je zelf hebt gevoetbald weet je dat dat inderdaad een handicap is, maar geen reden om niet de ballen er in te schieten. En de scheidsrechter, vers gediplomeerd van een cursus, floot 60 minuten lang redelijk tot goed. In de laatste 10 minuten werd hij toch een beetje supporter van de witzwartten, die een klein stuntje in zicht hadden. Daarmee onthield hij Isa een penalty toe die gehaakt werd, strafte een paar overtredingen van Maarssen niet af, liet de eindeloze wisselingen van Maarssen nog langer duren dan ze al waren, en floot voor buitenspel toen zelfs de grensrechter er niet voor vlagde. Ik moest mezelf in toom houden, liet de SIRE spot als een mantra door me heen gaan en hield zowaar mijn mond. En ook dit was natuurlijk geen reden voor het puntverlies.

Volgende week dinsdag beter; hetzij in een wedstrijd hetzij op de training. Eerst zaterdag naar Almere en daar maar onze revanche halen.